พระคาถาจินดามณี (หลวงปู่ศุข เกสโร)

( บูชาครู ) ตะมังถัง ปะกาเสนโต สัทธาอะหะ อิ มะ อะ วิ ตะ อุ อะ มิ มะ สะ นะ โม

จินดามณี สะหะโกฏิ สัตตังเทวานัง มะนุสสะเทวานัง อะมะนุสสะเทวานัง
สะมณีจิตตัง บุตรีจิตตัง อาคัจเฉยหิ ปะริเทวันติ ปิยังมะมะ มณีจินดา
ปัญจะทานัง ทาสาโกมัง ทาสีโกมัง ปิสันทัสสะ นะมามิหัง

สัพเพชะนา พะหูชะนา มหาจินดา เอหิพุทธัง
ปิยินทรียัง เทวะมานุสสานัง ปิโยนาคะ สุปันนานัง
ปิยินทรียัง นะมามิหัง

พุทโธโส ภะคะวา ธัมโมโส ภะคะวา สังโฆโส ภะคะวา
อินทะสะเหน่หา พรหมมะสะเหน่หา อิตถีสะเหน่หา
ราชาเทวี มณีรักขัง ปิยังมะมะ พุทธะสังมิ นะชาลีติ
พระอะระหัง สัพพะลาภัง ประสิทธิเม

คาถาจินดามณี

เป็น คาถาที่นางยักษ์ตนหนึ่งมอบให้สามีที่เป็นมนุษย์ ที่นางลักพาตัวมาอยู่ด้วยนานหลายปี แต่ด้วยวิสัยที่ยากจะอยู่ร่วมกันได้ ระหว่างยักษ์ กับ มนุษย์ สามีของนางยักษ์จึงได้พยายามหลบหนี ถึง 3 ครั้ง แต่นางยักษ์ก็สามารถตามตัวกลับมาได้ทุกครั้ง

จนมาถึงการหนีครั้ง ที่ 4 ครั้งสุดท้าย เมื่อตามไปเจอสามีอีก นางก็คิดได้ว่ายังไงคงไม่สามารถรั้งสามีสุดที่รักให้อยู่ร่วมกันได้ ก็เลยจำใจต้องปล่อยให้สามีกลับไปใช้ชีวิตในเมืองมนุษย์ตามที่ต้องการ แต่ด้วยความรัก และห่วงใยในสามี เกรงว่าเมื่อกลับไปแล้ว อาจจะประสบปัญหาต่างๆ นานา ยากที่จะดำเนินชีวิตให้สุขสบายเหมือนตอนอยู่กับนาง

นางจึงบอกคาถา จินดามณี ให้กับสามีพร้อมกับสั่งว่า ยามที่ชีวิตประสบปัญหา เดือดร้อน ให้ท่องคาถาจินดามณี ซึ่งเปรียบเสมือนแก้วสารพัดนึก ที่ให้ไป แล้วชีวิตจะผ่านอุปสรรค และประสบความสำเร็จ ทุกประการ